"Þvinguð" til viðskipta :(

Getur viðskiptasamband bankastofnana og tryggingafélaga talist eðlilegt gagnvart almennum neytendum?

"Viðskiptahringirnir" stilla þessu þannig upp að þeir hygla manni fyrir að eiga viðskipti innan "viðskiptahringsins" þar sem þeir eiga hvort sem er hvor í öðrum og hafa þar hagsmuna að gæta. Ef maður ákveður hinsvegar að leita að betri tilboðum og velur tryggingar og bankaviðskipti utan þessa viðskiptasambands þá er manni boðin lakari kjör.

Af hverju get ég bara ekki haldið mér saman og sætt mig við að svona sé bisnissinn? Ástaðan er einföld, og hún er sú að í þessu samfélagi okkar þá eigum við ekki kost á því að komast í gegnum lífið án þess að eiga viðskipti við banka og tryggingafélög, við eigum svo að segja ekkert val og það er þar sem mér finnst potturinn brotinn.

Þetta leiðir til þess að til þess að fá hagstæðustu tilboðin, þá erum við tilneydd til að gangast til viskipta við þennan viðskiptahring eða hinn og þarna er um ákveðna hindrun að ræða sem er afskaplega undarleg í þessu samfélagi. Ef bankinn minn bregst mér og ég kýs að færa öll mín viðskipti annað, þá hækka iðgjöldin mín í tryggingafélaginu sem ég greiði í. Ef ég vil halda hagstæðustu kjörunum þá verð ég annaðhvort að sætta mig við ástandið eða færa bæði banka og tryggingaviðskiptin annað.

Ég sjálfur færði launareikninginn minn yfir í XXXXX banka fyrr á þessu ári vegna hagstæðari kjara í húsnæðislánum, en með því að hækka vextina á þeim lánum til muna hefur viðkomandi banki gert þessa ákvörðun mína að engu og mér er ekkert til fyrirstöðu að færa öll mín viðskipti yfir í banka sem reynist mér betur. Það sem stendur mér í vegi er viðskiptasamband bankans við tryggingafélag, sem mun hækka iðgjöldin mín verulega ef ég skipti um banka.

Ég leyfi mér að efast um að svona "bananaviðskipti" geti talist eðlileg á þeim sviðum sem flest fólk er tilneytt til að spila með í.

Er þetta spurning sem ég á að leggja fyrir neytendastofu eða viðskiptaeftirlitið? Hingað til hef ég ekki heyrt mikið um þessar pælingar, en svona vinnubrögð fara illa í mig, þvinga mig til að taka óhagstæðar ákvarðanir og eru sóun á mínum fjármunum.

-Sigurgeir